Direct aan de overkant van het Civic Center in het centrum van Anchorage, waar de media van de wereld wacht op de bijeenkomst van zaterdag tussen Donald Trump en Vladimir Poetin, doet het huiselijke Dark Horse Cafe een brullende handel.
Op donderdag stopt de deur zelden met opening. Des te beter voor mama-en-dochteroperators Karin en Jessica Johnson, die een “ik sta met Oekraïne” banner hebben aangebracht op het terras van het café.
“Iedereen weet waar we staan”, zegt Jessica, een derde generatie geboren en opgegroeid Alaskan.
Karin en Jessica Johnson runnen het Dark Horse Cafe in het centrum van Anchorage, waar ze trots hun steun voor Oekraïne tonen.Credit: Michael Koziol
“Het is gewoon een beetje verontrustend”, zegt mama Karin. “Ik denk gewoon niet dat het eervol is om de mensen van Oekraïne te laten hangen en Oekraïne niet betrokken te hebben bij discussies over vrede.”
Jessica zegt dat ze geen lokale bevolking kent die enthousiast zijn over het bezoek van de Russische president Vladimir Poetin. “Ik vertrouw zijn bedoelingen niet, en ik weet gewoon niet hoe ik denk dat ik een oorlogsmisdadiger in mijn staat heb.” Karin zegt dat de VS een veroordeelde crimineel heeft gekozen, dus misschien is het geen verrassing.
De bijeenkomst is aantoonbaar het grootste ding dat moet gebeuren in deze stad van minder dan 300.000 mensen sinds de grote aardbeving in Alaska van 1964, behalve misschien Richard Nixon die de Japanse keizer Hirohito verwelkomt in de VS hier in 1971.
Dat evenement, de eerste keer dat een regerende Japanse monarch voet op buitenlandse bodem had gezet, werd over de hele wereld uitgezonden, zoals de ontmoeting van Trump en Poetin onvermijdelijk zal zijn.
Maar er is hier veel meer op rijden. Op het spel staat de toekomst van het Oekraïense volk en de tolerantie van de wereld voor een Russische campagne van agressie die de wereldwijde gemeenschap al jaren ontstaat. Nu zal de aanstichter van die oorlog oog in oog komen te staan met de man die gelooft dat hij uniek is gepositioneerd om het te beëindigen – maar die tot nu toe is gefaald bij de taak.
De eendaagse top op Elmendorf Air Force Base is een enorme logistieke onderneming op korte termijn.
‘Ik wil dat Trump in Poetin’s ogen kijkt, zijn ziel ziet en beseft dat hij niet kan worden onderhandeld.’
Julian Hayda, Razom voor Oekraïne
Anchorage kreunt onder het gewicht van de aandacht (bovenop het toerisme van het hoogseizoen); Hotels zijn vol, huurwagens zijn onmogelijk te krijgen en vluchten naar dit geïsoleerde deel van de wereld zijn duurder dan normaal.
De Amerikaanse president speelt de verwachtingen en beschrijft de ontmoeting als een middel om Poetin’s bedoeling te meten. “Deze bijeenkomst heeft de tweede vergadering opgezet. Het is als een schaakspel,” zei hij op vrijdag (AEST). De tweede vergadering, waarbij Zelensky betrokken is, zou zijn waar details van de “geven en nemen” worden weggegooid.
“Ik wil het woord ‘Divvy Things Up’ niet gebruiken, maar tot op zekere hoogte is het geen slechte term,” zei Trump. Maar er was een op de vier kans dat de eerste vergadering zou falen, zei hij, in welk geval hij had gewaarschuwd voor “ernstige gevolgen”.
Leden van de media verzamelen zich bij de ingang van de luchtbasis in Anchorage de dag voor de top.Credit: Bloomberg
Bij The Dark Horse ontmoet ik Ostap Yarysh en Julian Hayda uit het Oekraïense liefdadigheidsinstelling Razom (“samen”) voor Oekraïne. Ze hebben borden rond Anchorage geplaatst en gaan op weg naar een aantal protesten gepland voor de komende 24 uur. Hoewel ze sceptisch zijn over de top, hopen ze dat het Trump ertoe kan leiden eindelijk te concluderen dat Poetin niet serieus is over het beëindigen van de oorlog, of dat Trump zou kunnen aandringen bij de terugkeer van naar schatting 20.000 Oekraïense kinderen ontvoerd door Rusland.
In 2001 zei George W. Bush beroemd dat hij Poetin in de ogen keek en “in staat was om een gevoel van zijn ziel te krijgen”.
Julian Hayda (links) en Ostap Yarysh van de Oekraïense liefdadigheidsreping Razom voor Oekraïne. Ze zijn in Anchorage voor de bijeenkomst van Donald Trump en Vladimir Poetin.Credit: Michael Koziol
“Ik wil dat Trump in de ogen van Poetin kijkt, zijn ziel ziet en beseft dat hij niet kan worden onderhandeld,” zegt Hayda.
De Oekraïense activisten merken ook op dat we spreken op 14 augustus, de verjaardag van het bloedbad van 1784 Awa’uq, toen Russische bonthandelaren honderden inheemse Alaskanen in de buurt van Kodiak Island in de Golf van Alaska doodden. Sommige schattingen stellen de dodental in de duizenden.
Op hun dichtstbijzijnde punt in de Beringstraat, liggen het vasteland Alaska en het Russische Verre Oosten minder dan 100 kilometer uit elkaar. Natuurlijk zijn dit grotendeels onbewoonde gebieden in sommige van de zwaarste omstandigheden op de planeet. Alaska was Russisch grondgebied tot 1867, toen het aan de VS werd verkocht. Het werd pas 1959 een staat.
Vladimir Poetin en voormalig Amerikaanse president George W. Bush genoten een vaak gezellige relatie.Credit: Reuters
“Mensen hier leren hun geschiedenis”, zegt Hayda. “Ze leren dat dit een Russische kolonie was. Ze weten wat voor soort wreedheden die Rusland eerder heeft begaan, vooral voor de inheemse bevolking hier.
“Om dat weer in 2025 te zien gebeuren, is, denk ik, diep persoonlijk voor veel Alaskanen, en het is resonerend op een manier dat het niet voor veel Amerikanen is. Dus om deze oorlogscrimineel uit de lucht te laten vallen in het midden van Anchorage gaat niet verloren bij mensen.”
Een poster weergegeven in het centrum van Anchorage, Alaska, voorafgaand aan de top.Credit: Bloomberg
Anderen zijn niet zo zeker. Ik spreek met Gunnar Knapp, een emeritus economie professor aan de Universiteit van Alaska, die een brief aan de Anchorage Daily News De beslissing van Trump veroordelen om “deze slechte man” in het Amerikaanse grondgebied te verwelkomen en hem “een propagandaplatform voor zijn leugens” te geven.
Knapp zei dat hij meestal enthousiast zou zijn om te zien dat Alaska een vergadering tussen de president en een wereldleider organiseert. “Normaal gesproken gedijen Alaskanen op dit soort aandacht”, zegt hij. “Het is een beetje een groot probleem.”
Deze keer zijn er protesten en onrust. Maar Knapp is er niet van overtuigd dat de meeste mensen erom geven. Hij schat dat het aantal mensen dat veel weet over de geschiedenis van Rusland in Alaska, of erover nadenken, “klein” is. En Alaska is een solide rode toestand; Het stemde drie keer op Trump en zijn twee senatoren en één congreslid zijn allemaal Republikeinen.
Het protest buiten een winkelcentrum in Anchorage op donderdagmiddag, lokale tijd.Credit: AP
“Er komt een heel groot aantal Alaskanen die denken: ‘Wow, Trump, onze held, komt naar de staat’. Ze hebben geen idee van de bredere internationale context en risico’s van deze bijeenkomst,” zegt Knapp.
Ondertussen nemen de Europese vrienden van Knapp contact met hem op over hun angst voor wat er in zijn geboortestad kan gebeuren. “Dit is niet waar ik Alaska van verwelkom,” zegt hij.
Op donderdagmiddag stonden tot 1000 pro-Oekraïne, anti-Trump-demonstranten stonden een drukke snelwegkruising net ten zuiden van het stadscentrum, zwaaiend met Oekraïense vlaggen, provocerende tekens met een koor van honks van passerende automobilisten.
Tasha Boyer Dunbar, 27, geboren en getogen in Alaska, zei dat er niets te behalen was van de vergadering, en vreesde dat het het conflict tussen Rusland en Oekraïne alleen maar zou verergeren. “Ik ben eerlijk gezegd verrast dat het überhaupt gebeurt,” zei ze.
Dunbar droeg een bord met de gezichten van Trump en Poetin met de kicker: “Ik zie fascisten uit mijn huis.” Dat verwijst naar een beroemde lijn van Zaterdagavond live Het bespotten van voormalig gouverneur van Alaska en vice -presidentiële hoopvolle Sarah Palin.
Nancy McManamin, 71, zei: “Ik denk dat het er internationaal slecht uitziet om een oorlogscriminele ontmoeting te hebben met onze eigen persoonlijke crimineel hier in Alaska.”
Tasha Boyer Dunbar zei dat het geen zin had aan de vergadering.Credit: Michael Koziol
Verschillende aanwezigen in de rally vreesden zelfs dat Trump Alaska terug zou verkopen aan Rusland, en zeiden dat ze het gerucht hadden zien verspreiden op internetforums.
Er zijn zakken van Russische invloed in Alaska, vooral in het licht van wat auteur David Ramseur het “smelten van het ijsgordijn” noemt dat het einde van de Koude Oorlog vergezelde. In de St. Innocent Russisch -orthodoxe kathedraal in Anchorage vertelde de Russische inwoner en de Amerikaanse inwoner Mark Kalashnikov de Associated Press dat hij veel mensen kende die in de oorlog hadden geleden.
“Het is geruststellend om te zien dat er op zijn minst enige communicatie gebeurt,” zei hij over de top. “We proberen te doen wat van ons wordt gevraagd, om lokaal als een gemeenschap samen te komen en te bidden.”
Mark Kalashnikov, een inwoner van Rusland die in de Verenigde Staten woont, in de St. Innocent Russisch -orthodoxe kathedraal in Anchorage.Credit: AP
Restaurantmedewerker Becky Morris, wiens Downtown Diner Anchorage Pel’meni Russische knoedels serveert met Amerikaanse afwijkingen, was teleurgesteld dat ze Trump of Poetin niet zou zien terwijl ze op de luchtbasis zijn.
Ze zei dat de Russische leider niet alleen “opgeven (op Oekraïne) en naar huis zou gaan”. Maar ze was hoopvol voor een nederzetting die Oekraïne niet dwingt om te veel land over te geven. “Ik wil gewoon dat de oorlog stopt,” zei ze. “Dat is alles waar ik op hoop.”
Haal rechtstreeks een briefje van ons buitenlands correspondenten over wat de krantenkoppen over de hele wereld haalt. Meld u aan voor onze wekelijkse wat in de wereldnieuwsbrief.
