Ondertussen was de stemming bijna beter op de recente Battery Show North America 2025 in Detroit. De hallen zaten bomvol en het aantal exposanten steeg van 1.150 een jaar eerder naar 1.350.
De industrie lijkt verder te kijken dan Donald Trump en het laatste geraas van de verbrandingsmotor van zich af te schudden.
Er klonk optimisme over de nieuwste lithium-mangaan-rijke (LMR)-batterijen, die worden ontwikkeld door Ford en GM – samen met het Koreaanse LG – en die naar verwachting in 2028 op de markt zullen komen.
Het gevaar voor China is dat het land oogverblindende bedragen investeert in technologieën die niet langer baanbrekend zijn en middelen verspilt aan enorme overcapaciteit die nooit een markt zal vinden.Credit: NU
Deze elimineren kobalt, dat grotendeels afkomstig is uit de Democratische Republiek Congo en wordt gecontroleerd door China. Ze halveren feitelijk de behoefte aan duur nikkel uit Indonesië.
Ze gebruiken in plaats daarvan veel goedkoop en alomtegenwoordig mangaan, een hard en bros zilverachtig metaal, maar overtreffen nog steeds een bereik van 650 kilometer. Het heeft tien jaar geduurd, maar onderzoekers hebben eindelijk het spanningsverlies en de korte levensduur van mangaanbatterijen overwonnen.
Laden
De technologie heeft in feite een voorsprong genomen op de lithium-ijzerfosfaat (LFP)-batterijen die de massamarkt in China hebben veroverd en volledig worden gedomineerd door Chinese bedrijven. De beginnende Amerikaanse rivaal heeft een energiedichtheid die een derde hoger is, maar tegen dezelfde kosten.
De Britse start-up Anaphite in Bristol is de wereldpionier in een nieuwe techniek die de celproductiekosten met 40 procent verlaagt door de natte coating in batterijen te vervangen door een elektrodefilm gemaakt van droge energie. China komt niet eens in de buurt, en de uitvinding is niet gemakkelijk te kopiëren.
“Het heeft een enorme impact op de energiekosten”, zegt dr. Ben Walsh van het Britse Battery Innovation Programme. “Je hebt geen 400 meter aan ovens meer nodig om het vocht uit de vloeibare coating te drogen. Anaphite is echt een fantastisch bedrijf met een technologie van eigen bodem.”
We kunnen debatteren over de vraag of China de wereldmarkt en de toeleveringsketen voor lithium-ionbatterijen op slot heeft gedaan en nu niet meer te pakken is, maar het heeft zeker niet de toekomst van solid-state batterijen op slot gedaan – wat sommige scherpe spelers ook mogen beweren in hun persberichten.
Het Westen concurreert van teen tot teen en zou wel eens voorop kunnen lopen.
De Britse vastestofkampioen Ilika is al begonnen met een operationele proeflijn voor zijn vaste-oxide-elektrolyt. Het doel is om £ 2.500 te besparen op de kosten van een groot batterijpakket en het gewicht van een elektrische auto met 100 kilogram te verlagen.
Er zijn natuurlijk formidabele rivalen in de VS, Europa en het Verre Oosten, die allemaal op jacht zijn naar de enorme prijs. BMW heeft samengewerkt met het Amerikaanse Solid Power en het Koreaanse Samsung aan een op sulfide gebaseerde vaste elektrolyt, met als doel de energiedichtheid te verdubbelen tot 500 wattuur per kilogram (Wh/kg).
Amprius Technologies in Californië knabbelt ook aan 500 Wh/kg, een niveau dat het gewicht van een batterij halveert en de afstandsangst naar de geheugenbak verwijst. Maar Groot-Brittannië is in meerdere stadia van de toeleveringsketen van de chemie het zwaarst getroffen.
“Er is veel te veel kommer en kwel over elektrische auto’s en batterijen in dit land. We hebben onze zaken echt op orde, met een aantal van de beste professoren en universiteiten waar dan ook”, aldus dr. Walsh.
“Europa geeft hier miljarden aan uit, maar het is niet goed gecoördineerd. We lopen eigenlijk ver voorop en mensen over de hele wereld merken dit op. We zouden dit moeten beschouwen als een enorme kans voor Groot-Brittannië om planten aan te trekken”, voegde hij eraan toe.
Het gevaar voor China is dat het land oogverblindende bedragen investeert in technologieën die niet langer baanbrekend zijn en middelen verspilt aan enorme overcapaciteit die nooit een markt zal vinden.
China heeft moeite om de sprong voorwaarts te maken naar solid-state batterijen en de volgende generatie geavanceerde energieopslag.Credit: Bloomberg
De Chinese productiecapaciteit voor batterijen bereikte vorig jaar 1,17 terawattuur, meer dan de totale vraag in de wereld. Het mikt op 6,3 terawattuur en 400 gigafabrieken tegen het einde van dit decennium, in een van de meest extreme periodes van willekeurige overbouw in de geschiedenis.
De planners van de Communistische Partij leken weinig te hebben geleerd van hun verovering van de mondiale scheepsbouwmarkt, een strategie gesteund door subsidies, weggeefenergie en ondoorzichtige hulp van allerlei aard, die is geëindigd in een inkomstenbloedbad voor verliesgevende reuzen.
Het Chinese aandeel in de mondiale scheepsverkoop verkeert momenteel in een vrije val. De tijdelijke dominantie glipt door hun vingers.
George Magnus van het China Center van de Universiteit van Oxford zei dat dit industriebeleid zo’n 7 tot 8 procent van het bbp heeft opgeslokt. De marktdiscipline van de Schumpeteriaanse goedkeuring is geblokkeerd, waardoor industriële deformatie kan voortwoekeren.
De Chinese leiders zullen misschien ook tot de conclusie komen dat hun meedogenloze, door de staat aangestuurde, tien jaar durende streven om de mondiale voorraden van de mineralen en materialen die nodig zijn voor de productie van elektrische voertuigen te controleren, minder nuttig is dan ze dachten, en in sommige gevallen zelfs volledig nutteloos. Deze metalen zijn immers niet allemaal zo kritisch.
China’s bewapening van zeldzame aardmetalen en zijn beperkingen op de batterijtechnologie – niet alleen als vergelding tegen Trump, maar tegen de hele democratische wereld – heeft iedereen attent gemaakt op de bedoelingen van zijn wolvenstrijders.
Je kunt het masker niet meer vervangen als je het eenmaal hebt opgelicht. Amerikaanse en Europese bedrijven zullen hun technologische geheimen deze keer beter bewaken.
Laden
Het gevaar voor het Westen is dat het zal bezwijken voor de sirenestemmen van het defaitisme en zal gaan geloven dat het al te laat is om met China te concurreren in de elektrotechnische revolutie.
De meest zekere weg naar economische achteruitgang is door te doen wat de Chinese Qing-dynastie in de 19e eeuw deed – maar Japan niet onder de Meiji-restauratie – namelijk de kop in het technologische zand steken en vasthouden aan een uitstervende orde.
Het Westen heeft nog steeds alles om voor te spelen in de lange strijd om de suprematie van de EV, zolang we allemaal het oorverdovende lawaai van de cultuuroorlog kunnen buitensluiten.
