In het kantoor van de algemeen directeur van Flower Drum, Jason Lui, ligt een cache met oude menu’s bedekt met gekrabbelde handtekeningen. Naast aanbiedingen van zoete maïskippensoep voor $ 5,50 en dim sum (“4 verschillende soorten in een dampend hete bamboemand”) voor $ 4 staan de krabbels van diners zoals Lenny Kravitz, Nicolas Cage, Mick Jagger, Bob Dylan, Hugh Grant, Jackie Collins, Tom Jones, David Bowie.
Dat appèl van beroemde gasten is slechts één teken van de greep die het 50 jaar oude restaurant op het publiek heeft. Tot de stamgasten behoren politici, figuren uit de onderwereld en captains of industry, maar ook beroemdheden uit de voedselwereld, die allemaal om hun eigen redenen komen. Maar de meesten zijn het erover eens dat de consistentie en normen ongeëvenaard zijn.
“Het heeft altijd de beste ingrediënten geserveerd die je in Australië kunt vinden, gekoppeld aan de meest intuïtieve service die je ooit zult vinden; ik weet niet hoe je dat kunt bereiken, zelfs als je dat zou willen”, zegt sterrenchef Neil Perry over de plek die hij al 40 jaar bezoekt.
De indrukwekkende reeks van Flower Drum werd deze week erkend toen het werd uitgeroepen tot Restaurant van het Jaar door De Age Good Food-gids 2026de vijfde keer dat het restaurant Chinatown de hoogste gong heeft verdiend.
In een voedselwereld die wordt aangedreven door blitse en vooruitstrevende mensen, is het revolutionair dat een restaurant uit de jaren zeventig de prijs heeft gewonnen. Gids’s hoogste onderscheiding, vooral omdat het nauwelijks is geëvolueerd sinds de dag dat het werd geopend.
Perry’s band met de locatie gaat zo diep dat er een gerecht buiten het menu naar hem vernoemd is: “Neil Perry’s Noodles”, of eiernoedels gemengd met zorgvuldig geplukte modderkrab, gember en sjalot.
Over deze geheime gerechten en of ze beschikbaar zijn voor degenen die er verstand van hebben, is door de jaren heen veel gedebatteerd, wat alleen maar heeft bijgedragen aan de aantrekkingskracht van de locatie.
Lui bevestigt dat er inderdaad veel items buiten het menu staan, waaronder in garnalenpasta gemarineerde kippenvleugels; gestoomde hartige vla met krab of kreeft; en een hele vis waarvan het vlees wordt verwijderd en tot een visbalachtige pasta wordt verwerkt met varkensworst en mandarijn, en vervolgens weer in de vis wordt gestopt.
Het restaurant heeft onderdak geboden aan onderwereldfiguren Mick Gatto en Graham Kinniburgh, en is genoemd als het favoriete restaurant van voormalig premier Jeff Kennett en miljardair Lindsay Fox. Renpaardtrainer Bart Cummings en Mushroom Records-oprichter Michael Gudinski waren ook fans.
Op de vraag waarom Flower Drum zo’n walhalla is voor machthebbers, beroemdheden en invloedrijken, zegt Lui: “Het komt door de ruimte tussen de tafels en de privacy die we bieden; je kunt een gesprek voeren zonder dat je wordt afgeluisterd.
“Keer op keer vertellen mensen mij hoezeer ze het waarderen dat de tafels goed van elkaar gescheiden zijn. Dat en het zachte tapijt dat het geluid dempt.”
Voor veel van zijn vaste, beroemde klanten zegt Lui dat het restaurant voor hen een geruststellende vertrouwdheid heeft, die voelt als ‘thuiskomen’.
“Het is eigenlijk meer dan een restaurant,” Gids zegt co-redacteur Emma Breheny. “Het is een levend, ademend organisme dat nooit uit het nationale eetgesprek is verdwenen, terwijl het tegelijkertijd het Kantonese classicisme en de blue ribbon-service heeft behouden waarmee het opende.”
‘Keer op keer vertellen mensen mij hoezeer ze het waarderen dat de tafels goed van elkaar gescheiden zijn. Dat en het zachte tapijt dat het geluid dempt.’
Jason Lui, algemeen directeur
Het was een ongunstige start voor het Kantonese gastronomische restaurant, dat in 1975 werd geopend op een omgebouwde parkeerplaats aan Little Bourke Street. De oorspronkelijke eigenaar, Gilbert Lau, zei dat het restaurant de afgelopen drie jaar niet populair was geworden. Hij hoefde geen toevlucht te nemen tot het lenen van meer geld, maar overleven was niet gegarandeerd, zei Lau destijds.
In 1980 scoorde Flower Drum twee koksmutsen tijdens de inauguratie Gids voor goed eten voor leeftijd. In 1985 verhuisde het naar het veel grotere huidige pand aan Market Lane, en tegen het einde van de jaren tachtig sloten internationale beroemdheden zich aan bij de aanzwellende rijen diners die zich verdrongen om een plaats te reserveren in de met karmozijnrode vloerbedekking bedekte, frisse tafelgedekte eetkamer.
Tony Tan, chef-kok, auteur en docent, beschouwt Flower Drum als een van de beste – mogelijk de beste – Kantonese restaurants ter wereld.
‘Dat is niet patriottisch of bekrompen’, zegt Tan. “Ik ben in het beste Kantonese restaurant in Hong Kong geweest, Lung King Heen met drie Michelinsterren, en Flower Drum is beter. Alles is compromisloos briljant, van het eten tot de bediening en de wijnkaart van 35 pagina’s.”
Breheny zegt dat het handhaven van zulke hoge normen gedurende tientallen jaren zelden voorkomt in lekker eten. “Het is een enorme prestatie, vooral als we net een van de meest roerige periodes voor restaurants in de recente geschiedenis hebben meegemaakt.”
Flower Drum veranderde het Australische begrip van de Chinese keuken. Toen het werd geopend, betekende Chinees eten voor veel mensen gehakte suey, zoetzuur varkensvlees en gefrituurd ijs.
“Wat het sindsdien heeft gedaan, is de reputatie van Melbourne op het gebied van Chinees eten op zijn kop zetten en het over de hele wereld verspreiden”, zegt Frank Sweet, mederedacteur van de krant. Gidszegt. “Het viert de Chinese geschiedenis van Victoria en verbindt ons met de Chinese cultuur.”
Jason Lui is de zoon van chef-kok Anthony Pui Lui die samen met twee andere personeelsleden Patricia Fung en William Shek het restaurant in 2002 van Lau kocht. Op 78-jarige leeftijd houdt chef-kok Lui nog steeds toezicht op de Kantonees sprekende keuken.
“Hij is zo’n vier avonden in de week aanwezig”, vertelt zoon Jason. “Hij houdt toezicht op alles, maar vaak staat hij tegen 21.00 uur al rond met een glas wijn.
“Nadat hij deze keuken sinds 1981 runt, kan hij nu doen wat hij wil.”
Van de 100 medewerkers in de keuken en in de eetkamer werkt ongeveer de helft al meer dan 20 jaar in het restaurant. Ongeveer acht daarvan hebben een menu geserveerd dat is aangepast aan moderne normen, maar “veel items lijken erg op die van meer dan veertig jaar geleden”, zegt Jason Lui.
‘Het heeft altijd de beste ingrediënten geserveerd die je in Australië kunt vinden, gekoppeld aan de meest intuïtieve service die je ooit zult vinden.’
Chef-kok Neil Perry
Slechts drie andere restaurants die bestonden in de eerste editie van de Gids in 1980 zijn er vandaag: Abla’s, Jimmy Watson’s en Vlado’s Charcoal Grill. Maar het is Flower Drum die bovenaan de eetboom heeft overleefd, zoals blijkt uit het winnen van de Gids’s Restaurant van het Jaar vier keer tussen 1999 en 2004, en wordt erkend als een van de 50 beste restaurants ter wereld door Restaurantmagazine in Engeland, vier jaar op rij sinds 2002.
“In een tijdperk van afnemende aandachtsspanne en wegwerptrends is het vastberaden leiderschap van het bedrijf net zo belangrijk als altijd”, zegt Sweet. “Een tafel aan de Drum is net zo begeerd als ooit tevoren in de 50-jarige geschiedenis.”
De 50ste verjaardag in mei werd gevierd met een personeelsfeest voor huidig en voormalig personeel met “voldoende eten en drinken”, aldus Lui.
“Ik vertrok om 3 uur ’s nachts, en papa (chef Anthony Lui) en Gilbert (Lau, voormalige eigenaar) waren er nog steeds, de oude oorlogspaarden, die praatten over de goede oude tijd.”
De Good Food-app is de thuisbasis van de 2026-editie van De Age Good Food-gidsmet meer dan 500 recensies, waaronder 123 Critics’ Picks. De app is gratis voor premium-abonnees van Het tijdperk en ook beschikbaar als zelfstandig abonnement. Je kunt de Good Food-app downloaden hier.
