“In de sport zijn er zoveel mislukkingen en zoveel meningen over wat er gebeurt en zoveel dingen waar je geen controle over hebt”, zegt hij. “Daar werd ik helemaal door verteerd, en als je bepaalde dingen meemaakt, heb ik OCS en was ik geobsedeerd door beter worden.
“Maar ik was ook geobsedeerd door alle anderen, wat iedereen dacht. En als je al negatief ingesteld bent, was het gewoon geen geweldig brouwsel om te proberen een professionele atleet te zijn en te proberen te genieten.”
Jake Weatherald heeft de grote vis binnengehaald: een plek in de Testploeg.
In de tweede helft van 2020 maakte Weatheralds nu vrouw Rachel zich zorgen over zijn gedrag. Er was een verlies aan vreugde en enthousiasme zichtbaar in zijn cricket, maar ook simpele dingen zoals het delen van een glas wijn of twee thuis. Weatherald nam een pauze van de wedstrijd, kreeg hulp voor zijn geestelijke gezondheid en keerde geleidelijk terug.
“Ik was niet de beste mens die er bestond, ik was niet zo blij met mezelf”, zegt hij. “En toen ik dat door de hulp van SACA kon onderzoeken, waren Jason Gillespie en Jamie Siddons destijds zeer behulpzaam, en ze konden me de tijd geven om weg te gaan en mezelf beter te begrijpen.
“Toen ik terugkwam, had ik een perspectief over hoe ik daadwerkelijk kon concurreren en omgaan met de uitdagingen van de professionele sport. Dat heb ik nu ontdekt en ik heb het gevoel dat ik alles aankan.
Laden
“Ik ben er zeker van dat er dingen zullen zijn die ik tegenkom als ik speel (in de Ashes) die heel moeilijk zijn en ik zal super gestrest zijn en dat soort dingen. Maar aan het eind van de dag heb ik nog steeds mijn huis, mijn vrouw, mijn honden, ik heb nog steeds mijn vrienden, en ik kan ’s avonds naar huis lopen in de wetenschap dat ik mijn best heb gedaan. Ik ben daar nu veilig in, en het kostte me een tijdje om dat te begrijpen.”
Lessen in batsmanschap kwamen ook in de loop van de tijd. Weatherald werd begeleid door mensen als Chris Rogers en Mike Hussey, voordat hij van Adelaide naar Hobart verhuisde. Dat hielp bij het toevoegen van onafhankelijkheid en veerkracht aan zijn spel – in zijn eerste seizoen was hij grotendeels beperkt tot de club- en tweede XI-rangen, terwijl Tasmanië de voorkeur gaf aan anderen.
Maar tegen de tijd dat Weatherald de kans kreeg om het seizoen 2024-2025 te beginnen in de eerste XI van de Tigers, had hij absolute duidelijkheid over hoe hij ging spelen en wat er toe deed: op sportieve Australische wickets, waarbij hij zijn arsenaal aan schoten gebruikte om druk uit te oefenen op bowlers en de kansen in zijn voordeel te keren.
“Als de omstandigheden slecht zijn en de bowlers agressief zijn, terwijl het moeilijk is en je misschien al vroeg goede ballen krijgt, krijg je ook geweldige kansen om te scoren, en zo zie ik batten in moeilijke omstandigheden”, zegt hij. “Ik probeer altijd druk uit te oefenen op de bowler, dat is waar het om gaat.”
“Bowlers zijn voortdurend op zoek. Ze staan onder druk om wickets te nemen en voor mij is dat de manier waarop ik het nu probeer te bekijken. Vijf jaar geleden had ik waarschijnlijk gedacht ‘wat een shitstorm is dit, ik moet het opnemen tegen de beste bowlers in Australië en proberen te overleven’. Terwijl ik nu, als ik eruit kom, weet dat mijn record suggereert dat ik op de lange termijn een manier zal vinden om runs te scoren.”
Jake Weatherald met zijn hond Ivy.
Op woensdagochtend, nadat hij 1391 runs had gemaakt tegen 53,5 uit zijn afgelopen 15 eersteklas wedstrijden, ging de telefoon van Weatherald. Het was selectievoorzitter George Bailey.
“Ik probeerde het zo cool mogelijk te spelen, maar ik schreeuwde absoluut in mijn hoofd”, zegt Weatherald. “Maar hij zei: ‘We houden van de manier waarop je het aanpakt, je staat van dienst suggereert dat je het heel goed doet, alles gaat goed, we hebben het gevoel dat je druk kunt uitoefenen op de bowlers en dat vinden we leuk, we willen niet dat je iets anders doet, wees gewoon klaar om te gaan’. Hij was duidelijk dat ze erop vertrouwen dat ik het spel hopelijk kan presteren.
“Ik ga niet liegen, je schijt jezelf een beetje. Ik heb er al zo lang naar gestreefd om überhaupt in aanmerking te komen voor Australië en het is een van die dingen waarvan je nooit denkt dat het gaat gebeuren, het is een luchtkasteel. Dus als je dan wordt aangekondigd dat je deel uitmaakt van de ploeg en spelers als Steve Smith, Travis en ‘Kez’ (Carey) hebt, zal het een geweldig moment zijn om met hen samen te werken.”
Laden
Weatherald heeft nota genomen van het commentaar over de leeftijd van het Australische team en over het feit dat hij op 31-jarige leeftijd een kans krijgt, na tien jaar in het systeem. De rijkdom aan ervaringen om hem heen, en in zijn eigen verhaal, ziet hij als een krachtbron.
“Kijk eens naar Sammy (Konstas). Hij is hier als jonge kerel binnengekomen en heeft de kans en een aantal geweldige momenten gehad, maar tegelijkertijd moet iedereen weggaan en leren hoe hij beter en volwassener kan worden als speler”, zegt Weatherald.
“Mensen zeggen dat leeftijd negatief is, terwijl ik denk dat het laat zien dat je, om te komen waar je moet zijn in de Australische cricket, die levenslessen moet leren. De enige manier om consistent te zijn over een lange periode is door jezelf goed te begrijpen.”
