De krantenkoppen over het ‘moordseizoen’ zijn niet nieuw. Ook wordt er niet gespeculeerd over het vermogen van een vrouw om een rol onder hoge druk te overleven, terwijl de (meestal mannelijke) haaien bloed ruiken.
Maar nu de politieke klasse en de media zich richten op de vraag of Sussan Ley na Kerstmis kan overleven als de eerste vrouwelijke leider van de Liberale Partij, worden de Australische democratie en staat van dienst op het gebied van het helpen van vrouwen om de politiek in te gaan internationaal geprezen.
Toen Sussan Ley in een van de zwaarste banen in de politiek stapte, droeg ze ook bij aan de hoogste Australische ranglijst ooit op het gebied van gendergelijkheid in de politiek in het Global Gender Gap Report van het World Economic Forum van dit jaar.Credit: David Strand
De ironie is: terwijl we ons vaak fixeren op de kwetsbaarheid van het vrouwelijk leiderschap in eigen land, beschouwt de rest van de wereld Australië als een succesverhaal.
Deze week ben ik aanwezig bij een internationale bijeenkomst van changemakers, innovators en hervormingsleiders die de democratie over de hele wereld bevorderen. De Better Politics Foundation wil dat de bijeenkomst in Berlijn niet alleen het democratische leiderschap viert, maar ook gedurfde politieke ideeën voor de 21e eeuw verdedigt.
Wat maar weinig mensen in Australië kunnen weten, is dat Australië wordt geprezen als een land dat echte, meetbare vooruitgang heeft geboekt – niet alleen wat betreft het aantal verkozen vrouwen, maar ook wat betreft de systemen die hen ondersteunen om te rennen, te winnen en leiding te geven. Eén afgevaardigde vertelde me zelfs dat de Europeanen zich tegen Australië willen ‘aanvechten’ in de hoop dat een deel van onze successen zal worden overgedragen.
Australië behaalde de hoogste ranglijst ooit op het gebied van gendergelijkheid en klom wereldwijd naar de 13e plaats… Dit gebeurde niet per ongeluk.
In het Global Gender Gap Report 2025 van het World Economic Forum werd opgemerkt dat Australië de hoogste ranglijst ooit op het gebied van gendergelijkheid behaalde en wereldwijd naar de 13e plaats steeg. De verbetering was te danken aan winsten over de hele linie: op de subindex Political Empowerment staat Australië dit jaar op de 19e plaats, tegen de 28e in 2024. We hebben meer vrouwen in parlements- en ministeriële functies dan ooit: 49 procent van de federale parlementariërs, 37 procent in de staten en territoria, en 40 procent in raden.
Dit gebeurde niet per ongeluk. Het volgt jaren van culturele verandering, structurele hervormingen en een groeiend ecosysteem van organisaties die zich inzetten voor het opbouwen van een sterkere democratie – een democratie die de mensen weerspiegelt die zij dient. Eén daarvan is Women for Election, waar we werken aan het inspireren en toerusten van vrouwen van alle achtergronden om zich kandidaat te stellen voor een openbaar ambt. Door middel van opleidings- en leiderschapsprogramma’s voor kandidaten heeft het duizenden vrouwen – van alle politieke achtergronden, en van lokale raden tot de federale politiek – geholpen de sprong te maken van gemeenschapsleiderschap naar gekozen ambt. Recente federale alumni zijn onder meer Nicolette Boele, lid van Bradfield, Jess Teesdale, lid van Bass, en Trish Cook, lid van de nieuwe zetel van Bullwinkel.
Internationaal wordt Australië gezien als een toonaangevend voorbeeld van hoe de pijplijn moet worden aangelegd – de infrastructuur die vrouwen helpt niet alleen de politiek in te gaan, maar daar ook te slagen. In landen waar de vooruitgang tot stilstand is gekomen, wordt deze aanpak gezien als een model dat moet worden nagevolgd.
