Seizoen 10 van de damescompetitie zorgde voor serieuze spanning, maar de AFL mag zichzelf niet op de schouder kloppen; North Melbourne tegen Brisbane Lions; Collingwood-eksters

De AFL noemt ze ‘boetiekstadions’. Dat zijn ze niet. Het zijn geweldige lokale parken in de voorsteden, maar ze zijn blootgesteld aan het weer, vaak met vervallen faciliteiten, en ze zijn moeilijk toegankelijk.

Victoria Park, Moorabbin en Punt Road werken omdat ze over het algemeen beschermd zijn tegen de elementen en toegankelijk zijn voor fans. Ze hebben een heuvel, en als je ‘de heuvel kunt vullen’, creëer je een sfeer waar mensen deel van willen uitmaken. Springfield in Brisbane en Henson Park in Sydney hebben de weg gewezen.

TV-uitzendingen

De AFL heeft geprobeerd het bezoekersaantal te vergroten ten koste van de kijkcijfers. Maar het heeft niet gewerkt. Het publiek en de tv-kijkcijfers stagneren. We moeten de magie en kracht van tv ontsluiten.

Sportuitzendingen komen neer op de vier C’s: dat moet zien een menigte, laat een kampioen zien, werp een personage in en zorg voor een wedstrijd.

De voorlopige finale van afgelopen weekend tussen North Melbourne en Melbourne had ze alle vier: bezorgde Roos-fans die op hun nagels beten, kampioensspeler Jas Garner die de wedstrijd op eigen kracht won, Dees-goalkicker Eden Zanker die voormalig teamgenoot Libby Birch opwindde door haar ogen in haar richting te wrijven, en een spannende climax. Het had de vier C’s en was een must-watch-tv.

In door de wind geteisterde stadions in de buitenwijken, waar de tv-camera’s zijn opgesteld om lege delen van een terrein te filmen, reiken voetbalfans sneller naar de afstandsbediening dan opiniepeilers die over belastinghervormingen praten.

De NRLW heeft voor een andere aanpak gekozen door double-headers en in grotere stadions te spelen.

De grote finale van dit jaar, die op dezelfde dag als de herenfinale werd gespeeld en op dezelfde locatie – Sydney Olympic Park – leverde recordkijkcijfers op. Ruim 1 miljoen kijkers keken meeen er waren bijna 50.000 persoonlijk aanwezig. De noordelijke staten draaien ringen rond Victoria als het gaat om hun damescompetitie. Rugby league-baas Peter V’landys heeft bewezen dat investeringen werken.

Marvel Stadion

Dat brengt mij bij het eigen stadion van de AFL. De laatste dameswedstrijd die in het Marvel Stadium werd gespeeld was drie jaar geleden, toen Hawthorn en Essendon hun eerste wedstrijd in de AFLW speelden en 12.000 fans het onderste niveau vulden. De omroeporganisatie richtte hun camera’s naar beneden en scherpte hun opnames aan om de lege bovenste niveaus uit de uitzending te verwijderen. Het was luidruchtig, de kwaliteit onder het dak was beter en de allroundproductie weerspiegelde de kwaliteit van een herenspel.

De grote finale van vanavond zou gespeeld moeten worden in het Marvel Stadium. Het gaat niet om het vullen van de 50.000 zitplaatsen (maar er zouden meer fans aanwezig zijn). Het gaat ook om de kwaliteit van de tv-uitzending.

Wil je liever op je bank zitten en kijken hoe het spel in goede omstandigheden wordt gespeeld, zodat de spelers kunnen pronken met hun vaardigheden, terwijl ze luisteren naar een vocaal, volgepakt onderste niveau in Docklands? Of kijk je liever naar een mogelijk natte, stugge wedstrijd waarbij fans ongemakkelijk op versplinterde banken of wankele oude stoelen zitten en de elementen trotseren?

Ik weet waar het entertainment vóór de wedstrijd is Peking Duk zou het liefst spelen.

Marvel Stadium zou gebruikt moeten worden om meer grote wedstrijden te organiseren, en het zou elk jaar de grote finale moeten zijn. Dan weet iedereen die betrokken is bij het paradepaardje van het seizoen waar en wanneer het gespeeld zal worden, in plaats van de afgelopen weken te wachten om uit te zoeken of zwaargewichten, sponsors en pre-match entertainers ergens tussen Ipswich en Fremantle moeten vliegen.

De juiste tijd van het jaar

Ik denk dat we het er allemaal over eens zijn dat uiteindelijk de damescompetitie in de winter naast de herencompetitie gespeeld moet worden. Maar de angst is dat het zal worden opgeslokt door de AFL-moloch. Op dit moment is de heldere lucht op de sportkalender van oktober cruciaal voor het promoten van de sport en het aantrekken van nieuwe fans.

Voor de eerste keer dit jaar kregen we te zien hoe de twee competities elkaar kruisten, en de tv-kijkcijfers voor AFLW daalden van een klif toen iedereen zich afstemde op de laatste twee ronden van het thuis-en-uit-seizoen voor mannen.

Het is dus logisch om de concurrentie in oktober levend te houden. Maar op welk punt treedt voetvermoeidheid op? Het spelen van de grote finale vanavond – precies tussen de eerste twee Ashes Tests in – lijkt belachelijk. Het is te laat in het jaar.

Ik zou het seizoen een maand vooruit schuiven. In plaats van de afscheidsdagen voor de heren over een periode van vijf weken te spreiden, waarom zouden we niet teruggaan naar alle herenteams die in juli een weekend vrij hebben?

Dat zou de grote finale voor dames tijdens het lange weekend van de Melbourne Cup plaatsen. De sporthoofdstad van de wereld is in voorbereiding op Cup Day en de race trekt altijd veel belangstelling uit Ierland. Stel je een representatieve wedstrijd tussen Australië en Ierland voor op vrijdagavond in het Marvel Stadium, gevolgd door de grote finale op zondagavond.